خلاصه انیمیشن کوبو
پسر جوانی به نام کوبو در ژاپن باستان به همراه مادر خود در دهکده ای زندگی میکند تا این که یک شبح انتقام جو زندگی او را بر هم میزند. کوبو به به دنبال زره افسانه ای است که زمانی پدرش آن را بر تن داشته. در راه رسیدن به این زره اتفاقاتی هیجان انگیز برای او رخ میدهد.
تریلر انیمیشن Kubo and the Two Strings
بررسی استاپ موشن کوبو
این فیلم به سبک استاپ موشن در استودیو انیمیشن Laika تولید شده است.
این فیلم جدیدترین فیلم سینمایی استاپ موشنی از استودیو لایکا واقع در شهر اورگان است. از دیگر آثار این استودیو میتوان انیمیشن های ParaNorman ، Coraline و The Boxtrolls اشاره کرد که این سه اثر در بخش فیلم های انیمیشن اسکار نامزد شدند.
کوبو هر روز غار را ترک میکند تا جادوی خودش را در میدان شهر به نمایش بگذارد؛ جایی که کارکتر های اوریگامی خود را به طرز هیجان انگیزی زنده میکند و با آنها داستانی را روایت میکند.
فیلم Kubo and the Two strings مخاطب را به ژاپن باستان میبرد تا داستان کوبو، پسری جوان با قدرت داستان گویی جادویی را نشان دهد. کوبو به کمک یک سری از دوستانش باید به دنبال یک سری وسایل جادویی بگردد تا با استفاده از آنها بتواند روحی که از گذشته آمده را شکست دهد.
پیشرفت های این استودیو شامل چاپ پلاستیک چند رنگی بسیار دقیق و سه بعدی است که برای ایجاد نسخه هایی از چهره شخصیت ها مورد استفاده قرار میگیرد تا انیماتور ها با دست آنها را تغییر دهند. این فناوری برای اولین بار در جهان در سال 2009 در کورالین توسعه یافته و مورد استفاده قرار گرفت؛ و لایکا امسال به دلیل پیشرفت و کمک به انیمیشن شخصیت ها و صنعت استاپ موشن، اسکار فنی گرفت.
در استاپ موشن اینماتور ها شخصیت های عروسکی را حرکت میدهند و یک عکس ثابت را ضبط میکنند. آنها سپس عروسک را برای عکس بعدی جابجا میکنند. کنار هم گذاشتن عکس های حاصل از آن به عنوان فریم های فیلم باعث ایجاد توهم حرکت عروسک می شود. برای کوبو ، لایکلا حدود 200 عروسک ساخت.
کارگردان این اثر، تراویسن نایت درباره عروسک ها گفت: آنها شگفتی های مهندسی هستند. عروسک ها اسکلت فلزی دارند، به همین خاطر ما تقریبا میتوانیم آنها را در هر موقعیتی قرار دهیم.کلاه گیس ها که همه توسط دست و با موی انسان ساخته شده اند. به موها با استفاده از سیم و چسب، قابلیت متحرک کردن میدهیم.
با ظهور CGI به نظر میرسید که تکنیک های سنتی منسوخ شده اند. اما تا زمانی که سینما وجود داشته باشد، استاپ موشن هم وجود دارد.
انیماتور ها از جلوه های ویژه رایانه ای برای پر کردن یا گسترش پس زمینه ها، اضافه کردن موارد مورد نیاز به صحنه های پر جمعیت و یا پاک کردن سیم های مورد استفاده برای نگهداری برخی مدل ها استفاده میکردند. اما همه چیز با عروسک ها شروع می شود. مهم نیست که چه کاری انجام میدهیم، همیشه ابتدا آن را به عنوان یک سوژه عملی میسازیم، حتی اگر بخواهیم آن را به صورت دیجیتالی بسازیم، به عنوان مرجع در اختیار تیم دیجیتال خود قرار میدهیم.
به عنوان مثال در یک سکانس میبینید که کوبو و دوستانش به یک دریاچه وسیع میروند. نایت گفت: استاپ موشن و آب چیزهایی هستند که به خوبی در کنار هم قرار نمیگیرند، بنابراین ما آزمایش های اولیه را با صفحات موج دار شیشه های حمام انجام دادیم که میتوانستیم آنها را مقابل یکدیگر حرکت دهیم و ببینم نور بر روی آنها چگونه عمل میکند. ما از پارچه، کیسه های زباله و پرده در شبکه های بزرگ فلزی استفاده کردیم و آنها را به صورت موج دار حرکت دادیم تا ببینیم چگونه آب را شبیه سازی میکند.
نایت گفت: ما متکی به استاپ موشن نیستیم. اگر ابزاری وجود داشته باشد که بتوانیم از آن استفاده کنیم به طوری که باعث شود حس بهتری بدهد، از آن استفاده خواهیم کرد. خواه آن انیمیشن دستی یا CG یا دیگر فناوری های جدید باشد.
پس تیم لایکا مانع استفاده از رایانه نشد. آنها فناوری های دیگری از جمله عکاسی استریوسکوپی، برش لیزری، چاپ سه بعدی و نمونه سازی سریع را اتخاذ کردند تا در زمان کوتاه تر، مدلهای پیچیده تری را ایجاد کنند.
نایت میگوید: مثلا در کورالین ما واقعا نمیتوانستیم کاری انجام دهیم. ما برای ایجاد تغییر در چهره عروسک ها به فاصله زمانی دو، سه یا چهار ماه نیاز داشتیم. اما با پیشرفت تکنولوژی و فرآیند های ما، اکنون میتوانیم طی چند ساعت چهره جدیدی را داشته باشیم.
با این حال اذعان کرد: شما نمیتوانید آنها را فقط روی یک عروسک بزنید. هنگامی که چهره جدیدی از عروسک از چاپگر سه بعدی خارج می شود، باید تمیز شود، در یک خمره superglue فرو رود تا دوام آن تست شود و با دست رنگ آمیزی شود تا طبیعی تر به نظر برسد.
پیچیده ترین قسمت تولید فیلم، یک جانور اسکلتی غول پیکر با چشمانی شعله ور است. این عروسک بر روی سکویی تحت کنترل کامپیوتر، شبیه به سیستمی که شبیه ساز پرواز را حرکت میدهد ایستاده بود.
قد عروسک 5.5 متر و طول بال آن 7 متر بود. در ساخت این عروسک از فوم صنعتی با چگالی بالا برای ایجاد استخوان ها استفاده شده بود که تا حد امکان بدنه ی عروسک سبک باشد.
نایت میگوید: لایکا چند سال است که وجود دارد و ما در تلاش هستیم تا جایی که میتوانیم استاپ موشن را زنده نگه داریم زیرا آن را دوست داریم. ما فکر میکنیم شما میتوانید داستان های زیبایی را در این قالب تعریف کنید. این تکنیک به این دلیل زنده میماند که مردم آن را میبینند و همیشه سعی در زنده نگه داشتن آن دارند.
بدون دیدگاه